Rüyamda hava kapalı ve yağmurlu.. g-max'a binmişim tanımadığım arkadaşlarım ve bir çift var.G-max'la yavaş yavaş yukarı çıkarken ben çifti süzüyorum.Ardından g-max'dan indikten sonra çifti takip ediyorum evlerinin yerini öğreniyorum.Daha sonra küçük bir çocukla çiftin evine gidiyorum.İkisi yatakta uzanmış uyuyorlar.Çocuğun ceketinin cebinden bir anahtar alıp sessizce evden çıkıyoruz.Dışarda hala yağmur devam ediyor.Yerin aşağısında bodrum katı gibi bir klübeye gidiyoruz o küçük çocukla.Çiftden aldığım anahtar ile demirlikli klübenin anahtarını çeviriyorum ve içinden 8-9 tane çocuk çıkıyor en son klübeden bir çocuk çıkıyor en ufakları yukarı çıkmaya çalışıyor ama boyu yetmediği için çıkamıyor elimi birleştiriyorum gülümsüyorum kendisine elimin üstüne basıp yukarı çıkıyor. Ağlıyor muydu yoksa yağmurdan yüzü mü ıslanmıştı anlayamadım o an öyle bir tebessüm edişi vardı ki tüm umutları, mutlulukları yüzünde taşıyordu..içim sevinçle doldu:) ve uyandım gülümseyerek...
Onlar bütün zorluklarına karşın iyimserliklerini korumayı bilmişlerdi.Yalnızca bu duyguları taşıyan insanların varlığı bile yeryüzünde uğrunda dövüşmeye değer bir şeylerin olduğunu kanıtlamaya yeterdi...(Ateşte Yıkanmak/Mahmut Alınak)